دوران مدرسه بعد از دوازده سال با تمام خاطرات تلخ و شیرینش پایان یافت. فردای کنکور، بچه های دوازدهم برای تدارک آخرین جشن دوران مدرسه ای، به تکاپو افتادند. جشن با حضور دبیران پایه دوازدهم، همکاران اجرایی متوسطه دو و مادران و دانش آموزان دوازدهم برگزار شد. جشنی پر از حس خوب با مرور خاطرات

به مناسبت ایام مبارک غدیر، یه جشن کوچکی در کنار هفتمی های جدیدمون داشتیم. یه کمی گپ و گفت و شادمانه غدیری همراه با کیک و شربت. بعد بچه ها در قالب گروه های ۵ نفره، باید عملیات نجات تخم مرغ رو انجام می دادن. البته که همه تخم مرغ ها به سلامت فرود اومدن

با اینکه ایام دهه ولایت و عید سعید غدیر توی تعطیلات تابستون بود و عملا مدرسه تعطیل بود، اما عشق علی علیه السلام که زمان نمی شناسد. با شور و شوق و هماهنگی با فرهنگسرای نهج البلاغه، روبروی مدرسه مون یه موکب شادانه برپا کردیم. به صرف شربت و سیب زمینی سرخ کرده با سس

خرداد ۱۴۰٢ بود دقیقا بعد از آخرین امتحانمون، قرار بود که ساعاتی پرخاطره کنار هم باشیم. جشن دانش آموختگی ما از پایه نهم با حضور مادران و معلمان مهربونمون با کلی برنامه های پرهیجان برگزار شد تا آغازی باشه برای ادامه مسیر در دوران دبیرستان. اما آنچه این جشن رو پربارتر کرد، صندوقچه هویت بود