این روزا، از کلاس های پیش دبستانی ۲، هر از گاهی صدای یه شعر قشنگ میاد …
با دقت بیشتری گوش میدم:
بعد از خدا والاترین عشقی برای من
وز هر گلی زیبا تری به خدا برای من
هنگام درد و رنج و بیماری
تنها تویی آماده ی یاری …
حالا امروز، هر کدوم از بچه ها، هدیه ی دست ساز خودش رو به مامانش تقدیم می کنه …
من هم با لنز دوربین، غافلگیری و خوشحالی مامان ها، لبخند ها، اشک های شوق و آغوش گرم و مهربونشون رو می بینم و ثبت می کنم …
زیباست … واقعا خیلی زیباست!
وقت غافلگیریِ بعدیه!
بچه ها بالاخره سرود قشنگشون رو با شور و شوق به مامان های مهربونشون هدیه میدن.
[aparat id=’D0JPr’]