چقدر بازی کردن با پدرم بهم مزه می ده! چقدر شادی و خنده ی پدرم رو دوست دارم … چقدر بودنش در کنارم برام آرامش بخشه!   چقدر عطر و طعم دست پخت دخترم بهم می چسبه! بغل کردن دخترم، خنده هاش، مزه ی کلوچه می ده … همه ی خستگیم با یه لبخندش تموم

این روزا، از کلاس های پیش دبستانی ۲، هر از گاهی صدای یه شعر قشنگ میاد … با دقت بیشتری گوش میدم: بعد از خدا والاترین عشقی برای من وز هر گلی زیبا تری به خدا برای من هنگام درد و رنج و بیماری تنها تویی آماده ی یاری …   حالا امروز، هر کدوم

عزای مادرمون رسیده … می خوایم از خوبیا بگیم … ما نه؛ بچه ها خودشون از خوبیا بگن! بچه ها: می دونید امروز به یاد یه خانوم خیلی خوب اینجا جمع شدیم که همه ی این خوبیایی رو که گفتید؛ دارند. صدای بچه ها میاد که میگن: من می دونم … من می دونم …